ROMANIMDAN ALINTI

SEBAHAT TEMELLİ KARA

İKİ GİTTİ

BİR KALDI

ROMAN 

............................."""Güneş dağların ardına gidiyordu. Gün geceyle yer değişiyor, giderken bir iz bırakmak için kızıla boyuyordu maviliği. Güneş terk ederken zamanı, dağları alev alev yakıyor, hayat durmuyordu. Ne iz, ne yangınlar kalıcıydı her akşam gece ile gün yer değişirken. Günün boyadığını silecekti gece ve karanlığıyla sarmalayacak göğsünde uyutacaktı bütün telaşları.

Zeynep bir sigara yakmak istedi. Gün batımında bir keyif sigarası… Dalamasa da maviliğe, uçamasa da gökyüzünün boşluğuna, sadece hayaline bir duman üflemek keyif verecekti. Beğendiği bir erkeğe çapkınca bir göz kırpması ya da hiç kıramadığı okulu bir gün kırmak gibi… İşte o sigarayı bile yakamıyordu, çünkü son zamanlarda çok öksürüyordu. Derinliğine yaşayamıyordu. Her şey kontrollü, her şey olması gerektiği gibi… Ağır ağır kalktı yerinden Zeynep, yine bir misafir hayatın içine girmek için. “Kapımız her daim açık sana” demişti en son abisi. Babasının gittiği günün üçüncü günüydü ve Zeynep’in bundan yaralandığının farkında olmadan. Oysa bu gerçek karşısında acı çekmişti. Misafir olarak kapılar açıktı ve kendi kapısı hiç açılamıyordu kimseye misafirliğe. Çünkü o tekti ve tek insanın evi yuva sayılmıyordu. O beklenirdi hep. Giden gelen o olmalıydı. Ona gidilip gelinmezdi. Artık babası yoktu ve benim ocağım diyebileceği o ev de kapanıyordu. ""......................