söyleyemediklerim

Söyleyemediklerim var, 
hep içimde biriktirdiklerim...

Gelirse bir gün zamanı
ve gözlere aksi düşerse gözlerimin 
işte o güne hazırlık cümlelerim var...

Söyleyemediklerim var
ve söylemeyi ertelediklerim...

Ve söyleyeceklerim dilimin ucuna gelince,
söyleyeceklerim ya karşımda değillerdi ya da söylesem de duymadılar. 
Onlar hep içimde kaldı, 
hep yarına ertelenen...
Yaş ilerledi,
orta yaşa geldi...
Ve içimde...
Ta çocukluğumdan kalan ertelenmiş söyleyeceklerim. 
Şimdi onları söylerken kendimi aynada seyrediyorum ve o kadar sakil duruyor ki.
Ondandır keşke söyleyeceklerimi ertelemeseymişim
diyorum ki...
ŞİMDİ KONUŞ...