-teyze
-teyze
-teyze
"teyze cevap verse ya.. duymaz bunların kulaklarıda." omzuma dokundu yumuşacık gençlik kokan elleri.burnumun direği sızladı, gözlerime yaş yürüdü.
-teyze, son istasyon.
Teyze bendim. çenem düşmüş göğsüme, ağzım yarı aralık, boğazım kurumuş, uyuyakalmışım. Teyze bendim...
Ne vakit oldum teyze? Bunu ben mi istedim? Ben yirmili yaşlardayım. Kim koydu bu adı bana? teyze... ben çocuklar mı büyüttüm? onlar büyürken ben geçen yılları mı saydım? cocuklarımın aşklarını mı dinledim? oğlumu kızlardan, kızımı oğlanlarda mı kıskandım? torun mu bekledim hem korku hem heyacanla?.. ne vakit kendime dair umutlarımı çocuklarıma aktardım?
Teyze olmadım ben.
Teyze onlar, ben değil. Ben daha yirmilerde.
Omzumdaki ele dokunup teşekkür ederken metronun camında göründü teyze. baktık birbirimize uzun uzun. Bakış benim, yüz benim, gözlerden akan hüzünlü yaş benim... ya o omuzlar... çökmüşler iki yana... ya şu göbekle birleşen göğüslere, üstünde tutuşan ellere ne demeli... hafifçe aralanmış bacaklar, bu teyze ben miyim?
-
Kalbini yanımda taşıyorum , Seni kalbimde taşıyorum Ve hiç şüpem yokki nereye gidersem gidiyim , Sende benimle geliyorsun , Ve bi başıma ... -
Söyleyemediklerim var, hep içimde biriktirdiklerim... Gelirse bir gün zamanı ve gözlere aksi düşerse gözlerimin işte o güne hazır...
-
Elleri birbirine karışıyor, yüzü al al, heyecan bulutu oturmuştu gözlerine. İş arkadaşlarının heyecanını görmelerini istemiyor ama elin...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder