BEN SEYİRCİ BEN DÜŞ GEZGİNİ

Bu gün pazar
Bu gün haziran
bu gün yalnızlığımın 21'i
Ölümümdü 21'in doğduğu gün
yaşayan 21.
21'de yaşayan ben

Bu gün pazar
bu gün haziran
Usul usul doluyor penceremden haziran
değiyor tenime
değiyor sözlerime
değiyor yüreğime
ben beni unuttum 21'deyim
değişen her yıldayım
seyirciyim
gidenlerin ardında su dökenim.
kalanlara seyirci
hayata seyirci
doğana, büyüyene, ölene seyirci
fesleğene değen rüzgar haziranı taşıyor odama
ben seyirci suya değen dudaklarımla duruyorum
damla damla akıyor yaşam içimde
biri bir şiir okuyor
ses yabancı değil. ben miyim bunları söyleyen
en son ne zaman küstüm birine, ne vakit gönül koydum dost sandıklarıma. unuttum

bu gün pazar
bu gün haziran
21'in zamanı. o artık genç. o ölümden doğmuş, acılarla yoğrulmuş, terkedilmeyi, bencilliği, önce ben demeyi öğrenmiş. o yıkılmaz, o herşeye hazır, o bedenden sıyrılmış, hayat denilen kalabalk işinde yalnızlığa dik duran yalnızlığın ta kendisiyim...
ben size seyirciyiyim...
ve ben düş gezgini...
ben boyarım kendi dünyamı, ben dizerim kahramanlarmı hayatımın her alanına. anne de ben , çocuk da ben. Karı da ben, kocada ben. sizin dünyanızda ben yabancı,ben seyirci. Anlamazsınız benim varlığımı-yokluğumu. çünkü farkettirmem kendimi. kimseniz ona göre yaşarım. militanın yanındayım haksızlığa dik duranlaın en önünde, dini kuralların yanındayım neyi niçin yaptığını araştıranların en sorgulayanı.
Dedim ya ben seyirciyim, ben düş gezgini. Sizin bildiğiniz ben öleli tam 21 yıl oldu...
bugün pazar bu gün haziran
Hava güneşli, hava serin, elime değen ben, gönlüme değen ben, çığlıklarımı duyan ben, göz yaşımı silen ben,  gülen, heyacandan yüreğim ağzıma geldiğinde havaya zıplarken gönlüme eşlik eden ben.
ben düş gezgini...